Dag 12: Kediri en Malang

's Ochtends staan we op tijd om om de trein naar Malang te pakken. We pakken onze spullen en gaan naar beneden voor het ontbijt. Voor het eerst blijkt het echt een indisch ontbijt. Rijst, en een soort soto.

We lopen vervolgens naar het station. Eenmaal daar blijkt de trein naar Malang vol te zitten. Wel apart, een bus kan hier volgens mij nooit vol, maar een trein blijkbaar wel.... Dan wordt het maar met de bus. Maar waar vertrekt die? Na wat heen en weer te zijn gestuurd blijkt deze langs het kantor pos te komen. Google maps verteld mij dat dat vlakbij is, dus we slaan de becaks af.
Uiteindelijk blijkt de volle trein een leuke bonus voor mij. We komen namelijk langs de oude school van Pa (nu een klooster of zoiets) en ik kan ook nog even het postkantoor bekijken.

We vinden bij het postkantoor een echte bushalte, en een oud mannetje helpt ons de juiste bus te pakken. Dit blijkt een aardig versleten ding te zijn, maar het is niet al te warm en de rit best nog wel comfortabel (dat wil zeggen, we hebben erger meegemaakt). De bus stopt tot onze verbazing buiten Malang, maar we worden meteen een klaarstaande ankot ingeloodst die onze naar het centrum brengt (alum alun zeggen we maar). Rond het middag uur zijn we in Malang.

We gaan hier op zoek naar het sunrise tourist office welke in de Lonely Planet beschreven wordt. We willen namelijk zoals iedereen naar Bromo. Hier vinden we een grote groep giechelende meisjes in uniform die blijkbaar op stage zijn bij dit bureautje. Er moet even gezocht worden naar de eigenaar. We krijgen de nodige informatie, maar zeggen dat we nog even na willen denken.
Er tegenover zit nog een toeristen bureautje met zelfs een VVV logo voor de deur. Ze zijn hier sowieso nogal gek op Nederlandse dingen valt ons op. Bij dit bureau worden we ontvangen door djon, die zelfs een aardig woordje Nederlands praat. Hij legt ons zijn tour voor en helpt ons ook uitgebreid met andere zaken, zoals de door ons bedacht vlucht naar Kalimantan de volgende dag. Tevens blijkt hij een simpele kamer te hebben boven die we kunnen huren. We besluiten met hem in zee te gaan en de kamer te huren. We krijgen nog wat informatie over wat er in de stad te zien is, en we trekken er dus op uit. Eerst om even te lunchen bij Toko Oen. Een eethuisje dat bol staat van de Nederland nostalgie. Speculaas, kroketten etc. Je kan het zo gek niet bedenken. Ik ga toch maar voor wat Indonesisch en Gula Jawa ijs.
We bekijken de staat nog wat verder (en zien ook nog de nodige armoe). Terug bij de tourist office informeren we naar de vlucht mogelijkheden naar Banjarmasin. Vliegen blijkt echter erg duur, dus we gaan voor de boot. Een kamer moeten we vreemd genoeg op de boot zelf regelen. We regelen meteen de shuttle naar de haven van Surabaya. Deze vertrek echter al om 15:00, terwijl de boot pas om 23:00 gaat. Achteraf niet zo handig.
Na dit en de Bromo toer geregeld te hebben gaan we de stad weer even in om te eten bij een eethuisje dat Djon ons aanraadt; Ingel. Hier weer veel tempo dulu (het zit zelfs naast het tempo dulu museum!). Het eten is er prima, en krijgen ook nog een stukje Javaanse traditionele dans te zien. Er is iets van een bedrijfsuitje in het restaurant blijkbaar, en dit hoort bij hun vertier. We gaan echter op tijd weer weg, want om 01:00 worden we opgehaald voor de bromo tour. Dus dat wordt een lort nachtje.