Dag 14: Rustdag in de Drakensbergen

Rustdag vandaag. Tijd voor een beetje activiteit! Er staat een pittige wandeling op het menu. We staan om 6 uur op om te kijken of we langs de rivier nog bevers kunnen spotten. We hebben eergisteren namelijk sporen gezien van afgeknaagde bomen. Als we daar lopen is het 7 uur en behoorlijk warm. De bevers zijn er niet meer. Wel zien we weer veel vogels. Jeroen heeft een tik gekregen van de vogelaars (ojee, nieuwe hobby?) en is driftig foto’s aan het schieten. Bij het ontbijt horen we dat de gids heeft afgebeld. We maken ondertussen een plan B, -zelf een mooie wandeling maken en daarna een massage bij de spa boeken-, terwijl Steve ook nog druk aan het bellen is. Dan blijkt er toch iets geregeld te zijn. De nieuwe gids komt iets later en is wel iets duurder. We twijfelen nog even en stemmen dan toch maar in. De gids zou er om half 10 zijn dus we installeren ons vast op het terras met een kopje koffie. Uiteindelijk komt hij pas om half 11. We zijn al licht chagrijnig, maar goed, we gaan. Met z’n zessen. We lopen over de golfbaan naar een ophangbrug, de rivier over. Daarna wordt het al gauw stijl omhoog. Het is inmiddels erg warm en het is best zwaar. Na een half uur houdt Rinke het voor gezien. Hij gaat terug: hij voelt zich niet lekker. Het is te zwaar en te warm voor hem. Wij gaan nog verder omhoog en al snel komen we bij een soort plateau. Vanaf hier gaat het glooiend verder en lopen we over een rif. Echt een pad is er niet; er is een soort gebaand paadje door het gras. De gids loopt stevig door maar geeft ons af en toe de tijd om uit te rusten. En water te drinken, want het is nog steeds warm, al lopen we af en toe door de schaduw en is er af en toe een briesje of een druppel regen te voelen. Na nog ruim een uur lopen komen we bij de rots, waar iets te zien zou zijn. Onder een overhangende rots zien we enkele tekeningen die daar honderden jaren geleden door de bosjesmensen getekend zijn met bloed en aarde. Hier rusten we ook even uit en eten onze lunch. Het begint te onweren en er vallen weer wat druppels, maar het zet niet door. Na 20 minuten gaan we dus maar weer op pad terug. We lopen nog langs een rots waar ook enkele tekeningen te zien zijn. Deze zijn ouder en veel slechter te zien. Daarna gaan we een klein stukje terug zoals we gekomen zijn, maar al snel buigen we af en gaan stijl naar beneden. Een echt berggeitpad, zoals sommigen het noemen. Uiteindelijk komen we bij het riviertje uit waar we overheen springen en even later komen we boven aan de waterval uit waar we eerder geweest zijn. Ook hier steken we het water over en dan is het nog 10 minuten tot het hotel. Daar aangekomen zit iedereen aan het zwembad en worden we als helden ontvangen. Rinke die terug was gegaan ziet er nog steeds oververhit uit. We drinken een drankje op het terras en dan begint het te regenen. We zijn dus net op tijd terug. Daarna gaan we nog even een lekkere frisse duik nemen in het zwembad en vervolgens een warm bad voor de spieren. Dan het laatste avondmaal en op tijd slapen. Morgen staat er een lange terugreis naar Johannesburg (625 km) op het programma die zal eindigen bij de luchthaven met hopelijk tussendoor nog tijd voor een paar leuke stops en een korte citytour.