Dag 6: Gamedrive 2 Kruger Park

Vandaag worden we wederom om 4 uur gewekt. Net als gisteren miezert het. De regen houdt tot in het Krugerpark aan en het zal de rest van de dag bewolkt blijven. Enkelen van de groep die gisteren nog optimistisch in korte broek waren zijn nu zo verstandig geweest die te ruilen voor een lange. In de half open jeep is het ook best koud doordat het er goed doorwaait. Jeroen heeft voor vandaag toch maar zijn softshelljasje aangetrokken want hij had gisteren toch wel veel last van de kou gehad (en zijn verkoudheid is nog steeds niet over). We rijden nu naar de Numbi ingang van het park. Vandaag gaan we met hetzelfde reisgezelschap op pad. Eentje heeft er voor gekozen niet mee te gaan met deze tweede (optionele) dag. Tot onze vreugde krijgen we wederom Rufus mee als gids. Hij deelt vandaag naast dekentjes ook poncho’s uit. We rijden het park in en komen al snel wat giraffen, neushoorns en zebra’s tegen. Rufus krijgt een seintje; er blijkt een moederluipaard met jong gesignaleerd te zijn. We positioneren ons bij een grote platte rots. We rijden nog snel even door omdat er verderop een luipaard in een boom zou zitten, maar die bleek gevlogen dus gaan we weer terug naar de rots. Na een tijdlang wachten, waarbij ik me afvraag of we uberhaubt nog iets zullen zien, zie ik voor me ineens een klein diertje de rots op kruipen. Ik denk eerst dat het een grote marmotachtige of zoiets is, maar dan zie ik dat het een luipaardwelpje is, al snel gevolgd door een tweede. Ze zijn klein en pluizig (later horen we dat ze waarschijnlijk een week of drie oud zijn) en iedereen smelt spontaan bij hun aanblik. Mamma luipaard lijkt nergens te bekennen tot iemand haar in de verte boven op de rots ziet. De baby’s lopen aarzelend haar kant op. Eentje waagt de oversteek, maar de ander loopt angstig terug naar de steen waar die onder vandaan kwam, luidkeels piepend. We besluiten ze maar alleen te laten. Hopelijk vindt hij/zij zijn mamma nog.
Dan rijden we door naar Berg en Dal, waar het landschap weidser wordt. Waande ik me gisteren qua landschap nog op de Veluwe, nu wordt het landschap uitgestrekter met lagere begroeiing; het doet ons allemaal wat Afrikaanser aan. Je kan soms ver kijken en zien her en der in de verte wat olifanten lopen. We nemen een weg die een stuk hobbeliger is dan we tot nu toe gehad hebben; dat ligt er ook aan dat we aardig doorrijden omdat er toch iets minder dieren te zien zijn in dit gedeelte. Af en toe zien we een solitair olifantenmannetje langs de weg. De bomen zijn hier net hoog genoeg om deze te verbergen. We stoppen om een kudde buffels te weg over te laten steken. Ze hebben ook een paar kleintjes bij zich; zullen we vandaag de Baby Five kunnen spotten? Langs de weg zien we nog koedoe’s, zebra’s, impala en neushoorns. Ook zijn er de nodige vogels te spotten in de lucht, in de bomen of op een rots. We stoppen als we een roedel bavianen zien. Het zijn er behoorlijk wat en ze trekken massaal de weg over: een complete volksverhuizing. We zien babybavianen aan de buik van hun moeder en kleuterbavianen op de rug van hun vader. We drinken koffie en ontbijten bij kamp Afsaal. Gele snaveltokken lopen rond op zoek naar restjes. Na de pauze rijden we naar een plek waar een mannetjesleeuw gespot zou zijn. Die stond ook nog op ons lijstje. Het is een stukje rijden, maar het mannetje ligt er nog, vergezeld door een vrouwtje. Ze liggen voor ons aan de andere kant van een veldje, goed te zien met de verrekijker. Volgens de gids blijft een leeuwenkoppel drie dagen bij elkaar om te paren tot het vrouwtje zwanger is en gaan ze dan weer hun eigen weg. Na een tijdje staat het vrouwtje op en loopt het mannetje achter haar aan en gaat er bovenop. 10 seconden later zijn ze klaar en gaan ze weer liggen. En dat schijnen ze dan 55 keer op een dag te doen. Oke, door.
We komen nog een groepje olifanten tegen met een kleintje. Grappige witte vogels marcheren achter hun aan; volgens de gids eten die de insecten die de olifanten plat stampen. Langs de rivier zien we een neushoorn die haar baby zoogt.
We lunchen wederom bij kamp Skukuza. ’s Middags rijden we rond, maar zien weinig nieuwe dieren: Impala’s, steenbokken, een waterbokstier, neushoorns, gnoes, buffels en olifanten. Ook veel vogels zien we nog: Een zilverreiger (of een blauwe), een arend, gieren, geelsnaveltokken, neushoornvogels, glansspreeuwen, eksters en natuurlijk de parelhoen (suicide bird).
Om drie uur zijn we weer bij de bus en vertrekken we weer naar Hazyview. De vermoeidheid is minder dan gisteren. Na het avondeten kletsen we nog wat, werken het blog bij en gaan naar bed. Morgen kunnen we gelukkig tot half 7 uitslapen ;).